Παρασκευή 15 Σεπτεμβρίου 2017

Ποιητική και Πολιτική Ηθική

Επί τριάντα χρόνια παρατηρώ τον εκμαυλισμό των συνειδήσεων από την εκτός κράτους ηθική ορθοστασία των ποιητών ως τον κρατικό ποιητή, το τελικό αποτέλεσμα της ιστορικής φοράς. Είδα τόσους πολλούς να πουλιούνται στην καθημερινότητα της ποιητικής παρουσίας που δεν μου έμεινε χώρος για οργή. Καμία αντίσταση, κανένας δισταγμός,καμία πάλη, εντελώς αφέθηκαν κι επήγαν. Διατηρώ και θα διατηρώ τις κόκκινες γραμμές μου από τις ορδές των πουλημένων. Κι απότι φαίνεται οι νεκροί ποιητές προ πωλήσεων παρέχουν μεγαλύτερη ηθική και ψυχολογική στήριξη από τους πωληθέντες ζωντανούς. Δεν παύω να τους περιφρονώ και κυρίως έχω λάβει κάθε μέτρο ώστε να μη δηλητηριάζουν τη ζωή μου. Μπορείτε να ξεπουλιέστε όσο θέλετε, μακριά από μένα να είστε και μια χαρά. Στο τέλος αν κάτι έχω κάμει ως έργο και όλοι εσείς κι εγώ μαζί δε θα υπάρχουμε όλα αυτά θα είναι ψιλά γράμματα. Αναγκαίες προσαρμογές για μια ποίηση που για μένα ήταν και είναι το άλλο πρόσωπο της αξιοπρέπειας.