Αντιπελάργησις 2

Σέρνεις μια γραμμή και η βία της χωρίζει, αποδώ την απόβλεψη, αποκεί την κλήση.
Η απόβλεψη είναι καταφατική. Η κλήση είναι αποφατική.
Η απόβλεψη λέει: θα κάνω τόσα βήματα και θα γίνω ποιητής.
Η κλήση λέει: δεν θέλω να γράφω, με σκοτώνει, αλλά δεν μπορώ να μη γράφω.
( Κλήση και απόβλεψη δεν υπάρχουν σε καθαρή μορφή. Ποσοτικά φαινόμενα είναι που όμως χαρακτηρίζουν. Ο ποιητής της κλήσης βάζει κάποτε απόβλεψη και ο ποιητής της απόβλεψης κάποτε έχει μια στάλα κλήση που του χαρίζει η επιθυμία του για δύναμη από την ποίηση)
Η κλήση είναι ο Μότσαρτ, η απόβλεψη ο Σαλιέρι.
Η κλήση είναι αντικοινωνική και αντιεξουσιαστική, η απόβλεψη είναι ο δαίμων την αγοράς, θέλει αγορά και εξουσίες.
Η κλήση θέλει ένα ακόμα βιβλίο. Η απόβλεψη θέλει μια ακόμα ανθολογία.
Η κλήση τρέχει με το χρόνο. Η απόβλεψη τρέχει με τον κόσμο.
Η κλήση σε κάνει  να κοιμάσαι στην ψάθα. Η απόβλεψη σε κάνει επιτυχημένο.
Αλλά και στη μικροκλίμακα του βιβλίου και του ίδιου του ποιήματος το πράγμα γίνεται από κλήση και απόβλεψη. Γιατί η κλήση είναι το αδίδακτο και η απόβλεψη το διδακτό.
Η κλήση είναι κατοχή και τη δέρνει ταπεινότητα, η απόβλεψη είναι προβολή ματαιοδοξίας.
Η κλήση δεν ξέρει. Η απόβλεψη ξέρει παραπάνω απόσα χρειάζεται.
Η απόβλεψη είναι για την κλήση δηλητήριο που πρέπει να το κάνει άρωμα.
Η κλήση είναι για την απόβλεψη δάγκωμα χειλιών και φθόνος.
Η απόβλεψη είναι για τις ιστορίες της λογοτεχνίας η κλήση είναι για το άχρονο της ποιήσεως.
Η κλήση είναι η χάρη. Η απόβλεψη είναι η βαρύτητα.
Η απόβλεψη έχει υψηλή ενέργεια και η κλήση χαμηλή.
Το ζήτημα του αληθινού ποιητή είναι να δώσει την ενέργεια της απόβλεψης στην κλήση.