Παρασκευή 15 Μαΐου 2015

Της Πύλης Εξοδούχων

από βιολοντσελάκι άλλο τίποτα, αλλά πρόσεχε γιατί είναι κατασκευή, το εγώ είναι το πρώτο πρόσωπο του ρήματος, δεν είμαι εγώ, κανείς, μια άδεια θέση κατά το λάθος του να δικαιωθεί ο καθένας, μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου εδώ όλα τα λάθη αναγνωρίζονται, ας πούμε μηδέν τίποτα με τις αγάπες να μετράς αυτό που δεν σε αγάπησε, τι ωραίο τέσσερα βιβλία λάθος, κανείς, τότε σε ποιόν μιλούσες, τενεκεδάκια ντοματόσουπας με χωρίς πάτο, φάγανε λεξούλες, μην ενοχλείς αυτόν που δεν σ' αγάπησε, υπάρχει κάτι ήπιο γεμάτο χρόνο και διάψευση, η γυρισμένη πλάτη δεν απαντάει, δεν έχει και δεν απαντάει, δεν λυγίζει, δεν κάνει το τζάμι της δάκρυ, δαγκώνει ένα καθρέφτη και πάει στη μοίρα της, κανείς, γέμισε ο κόσμος άπονα μάτια διακείμενο, πιάνω για λίγο αυτό το εγώ, το πρώτο πρόσωπο του ρήματος, ρολάκι, περάστε κόσμε, το πρώτο πρόσωπο του ρήματος ισχυρίζεται ότι πονάει, κανείς, δεν πονάει και να μπορεί να γράφει ότι πονάει, ο πόνος είναι εκτός γραφής, η λέξη πόνος θέλει και δεν θέλει τον πόνο μας, δώσε πόνο μαλάκα, απότυχε καλύτερα, κανείς, κατάλαβες κανείς, κανείς δεν πήρε τα λόγια των ποιημάτων από όσους ήθελες, αμεταποίητος, ματαιότητα ταγισμένη λόγια, όποιος πάει στη γωνία του να πεθάνει, να πεθάνει, κανείς, αυτοδίδακτε πότε να ζήσεις πότε να μάθεις, η ζωή είναι μία και κάθε αλήθεια της κοστίζει από έναν, κανείς, πάμε κάπου που δεν έχει λέξεις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου