Η Μπαλάντα Πωλήτων και Πουλημένων

Στα εννιά με πούλησαν σ' ένα εμπορικό
στα δέκα είχα ψαλιδάκι κι έβαζα κυρίες
να φοράνε δωρεάν εσώρουχο και να τις βλέπω
στα έντεκα υδραυλικάκι έμαθα να μη φοβάμαι
το αθηναϊκό σκατό του εβδομήντα, αυτό
που καταγόμαστε όλοι μας, στα δεκαέξι
λεωφόρος Ξούθου σε συσκευαστήριο φαρμάκων
κι αυτός ο αλήτης στου Μπακάκου
να τα κρατάει αργά να μην προλάβουν το νυχτερινό
ωραία πρακτορεία, ωραία τρίκυκλα
ωραίες βέσπες, ωραία νοσοκομεία και το βράδυ
πιο ωραίο θέατρο, συναυλίες της Δευτέρας
ωραία βιβλιοπωλεία, ωραίες καντίνες στο Ρουφ
ωραία τζαζ και κλασική, ωραία Νομική κι ωραίο
εγραμμάτων Εσωτερικού, γαμήσαμε οι προλετάριοι
και μας περάσανε σαράντα κύματα 
ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα.
  

Στα είκοσι είχα πουλήσει την ψυχή στον έρωτα
κι εκεί να δεις η κόλαση του να μη σ' αγαπούν
με τους κοιλιακούς πλακέ απ' το κιβώτιο
ωραίες μηχανές, ωραίες γκαζιές, ωραία ποιήματα
ωραίες σκληρότητες, ωραίες βίες, ωραίο ασυγχώρητο
στα εικοσιέξι πάλι πουλημένος 23 εμά
τα εμά και τα σα και τα των άλλων και ου
καταισχυνώ όπλα τα ιερά εκ Λιτοχώρου
δεν υπάρχει φίλος πριν το ογδόντα οχτώ...
και μας περάσανε σαράντα κύματα
ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα.

Απ' τα πουλήματα αυτά μου έμεινε
να κρύβω μυστικά το τέλος σε μιαν επανάληψη
στις συμπεριφορές, όπως κοιτάζουν τα παιδιά
της φυλακής ή του αναμορωτηρίου
και τα μισά απουσιάζουν και κανείς δεν ξέρει
πότε θα τους ξυπνήσει το αίμα του φονιά
και τραβήξουν έξω πάντα προς τα μπρος
σέρνοντας σπλάχνα, βίδες, καλώδια και συκωταριές
και μια σειρά καμένα ονόματα στο δρόμο τους
ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα.

Πρίγκιπα αγοραίε με τενεκεδένιο στέμμα
τα θαύματα ημέρες τρεις  και τοματοπελτές το αίμα

σχεδόν στα εξήντα κάνουμε ζωής ταμείο
που να μετράς τώρα ποία τα συν και ποιά τα μείον
που μας μας περάσανε σαράντα κύματα
ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα, ωραία ποιήματα.