Ο Γιαννάκης, το θεριό

Ο Γιαννάκης το θεριό
είχε φίλο καρδιακό
που έβγαινε στην αγορά
κι έλεγε όλο χαρά
για έναν Τάσο από τη Μέκκα
που του πήδαε τη γυναίκα.

Πηδηχτές και πηδηγμένοι
ήρθαν όλοι αγαπημένοι
κι ένας με στραβό σαγόνι
πιάνει ψύλλο καλιγώνει
και μου κλάσανε αιφνίδια

ο καθείς μια μάντρα αρχίδια.

Βρε Γιαννάκη στο'χα πει
είσαι λίγος, όχι εσύ
αλλά κι όλη η φαμελιά σου
των ζητιάνων η γενιά σου
κι έχεις δεύτερη γυναίκα
και τις ρίχνεις χρόνια δέκα.

Βρε Γιαννάκη το καυλί μου
να ποτίζει την αυλή μου
κι ό,τι άλλο του αρκεί
Ψάξε αλλού για το ποιός φταίει
αλλά ξέρω τι σε καίει!
Μη στην πήδηξαν κι αυτή.