Όταν ο Ρένος Αποστολίδης, στις εκπομπές του για τον Εμφύλιο μέσα μας, φτάνει στην Πυραμίδα 67 στα ελληνοαλβανικά σύνορα λέει τη φράση: Άρα, δεν το φαντάστηκα... Δεν καταλάβαινε ίσως πως έτσι μας εμποδίζει να φανταστούμε εμείς. Θέλω να πω ότι ο Ρένος Αποστολίδης θέλει να μας οδηγήσει σε μια ελεγχόμενη και μονοσήμαντη ανάγνωση του έργου του. Και το ίδιο δυστυχώς κάνουν με την καλύτερη των προθέσεων οι γιοί του. Τα έργα του Ρένου όσο κι αν το στοιχείο της ιστορικής μαρτυρίας που περιέχουν υπήρξε απειλούμενο από τις μετεμφυλιακές διαστρεβλώσεις και τα εκατέρωθεν των αντιπάλων πλανίσματα, σήμερα όχι μονάχα δεν κινδυνεύουν, αλλά είναι αυτά που αποτελούν την κύρια μαρτυρία. Μια μαρτυρία που αν απελευθερωθεί και πάλι όχι σε μια κατευθυνόμενη ανάγνωση αλλά σε αναγνώσεις που θα εμπλουτίζουν τη δύναμη των γραπτών του όντας ανταποκρίσεις στην συντριπτική κάποτε επαφή με τον αναγνώστη, θα αποκαλύψουν ίσως το αναμφισβήτητο μέγεθος του συγγραφέα στις νεότερες γενιές. Πράγμα που αρχίζει ήδη να φαίνεται καθώς ο χρόνος καταπίνει το ένα μετά το άλλο τα έργα της μυθοπλασίας εκείνης της εποχής. Γύρω από το Ρένο Αποστολίδη υπάρχουν αρκετοί μιζεράμπλ, πρόσωπα κατεστραμμένα σχεδόν από την επαφή με τη δυνατή προσωπικότητά του, που όσο διακινούν τόσο αποσιωπούν λόγω προσώπου το έργο του συγγραφέα. Είναι η ώρα το έργο του Ρένου Αποστολίδη να περάσει για τα καλά τα ελληνικά σύνορα και να μεταφραστεί σε όσες περισσότερες ξένες γλώσσες γίνεται. Από τη μεριά μου κάνω μια προσπάθεια να μεταφραστεί στα Ισπανικά. Κάτι που πιστεύω θα βοηθήσει και στη χαλάρωση των ελεγχομένων αναγνώσεων του έργου του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου