Λέγεται το σύνδρομο που παρουσιάζει ένας καλλιτέχνης που έχει κατώτερο ταλέντο από κάποιον άλλο, αλλά περισσότερες προσβάσεις στη δημοσιότητα. Έγινε χοντρικά γνωστό από την ταινία του Μίλος Φόρμαν Αμαντέους, και συμπλέει με το φαρισαϊσμό, αυτό που λέει το ευαγγέλιο, ότι ούτε εσείς μπορείτε να περάσετε στη βασιλεία, αλλά ούτε τους άλλους αφήνετε, μόνο κρατάτε την πόρτα. Το ΄σύνδρομο Σαλιέρι, απελευθερώνει το έτερον σκέλος της αμφιθυμίας που είναι ο φθόνος μετά τη δεκαετία του 70 όταν η θέση στη δημοσιότητα γίνεται βασικό κριτήριο υποκατάστασης της αξίας εν τέχνη.
Υ.Γ. Από Σύνδρομο Σαλιέρι εν Ελλάδι κατατρύχεται η πλειοψηφία των εχόντων περιοδικό, πολλών εκδοτών, των ανθολόγων, των πολιτιστικών δημοσιογράφων, και όλων εκείνων που θέλουν να χρησιμοποιήσουν την τέχνη ως χώρο άντλησης εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου