Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2014

Επταήμερο

Πως έφτασες ως εδώ;
Σταματώντας κάποτε αυτή τη διαρκή φυγή προς τα μπρος
με περιόδους αγρανάπαυσης στη ματαιότητα.
Με μικρά αφήματα στη θλίψη γλιτώνει κανείς την κατάθλιψη.

*

Λέει πουθενά πως αμα διαβάζεις υβριδική λογοτεχνία
για θεωρίες συνομωσιών και άλλες πιτυρίδες γίνεσαι ρουφιάνος;

*

Ήμουνα σε σταση πληρωμών με όλα όσα έχω
στο σπίτι και δεν το ήξερα.

*

Θυμάσαι στην ταινία Το Νησί που έβαζε τον ένα
Ρώσο να πυροβολεί τον άλλον για να σώσει τη χαμοζωή του;
Αρέσουν αυτά στους Γερμανούς.

*

Η έξω βροχή είναι πάντα δεύτερη.

*

Πρέπει να εισάγουμε τον όρο
"νεοπλουτισμός της ανάγνωσης"

*

Στον Ιούλιο Κάισαρα του Σαίξπηρ συμβαίνει να σκοτώνουν έναν
ποιητή Οράτιο, από καθαρή συνωνυμία...

*

Ήτανε μια "απειλή του εύθραυστού κόσμου μου" κι έψαχνε
κάποιον για να την κολλήσει.
Διότι οι απειλές του εύθραυστου κόσμου μου δεν μπορούν
να περιφέρονται απροσωποποίητες. Είναι πολύ αφηρημένες
γι αυτόν που απειλείται ο εύθραυστος κόσμος του.
Ενώ προσωποποιημένες είναι λιγότερο αγχογόνες.
Όταν " η απειλή του εύθραυστού κόμου μου" πάει να σας
κολήσει σαν τσίκλα στη σόλα, σερνετε λίγο το πόδι και ξεκολάει.

*

Η θλίψη μιας ζωής είναι να έχεις γράψει χίλιες τόσες
σελίδες και να μην έχει το θάρρος να γράψεις πριν πεθάνεις:
είμαι ομοφυλόφιλος, πούστης, αδελφή, τοιούτος ή ό,τι άλλο
θα σου απελευθέρωνε δημόσια την υποκρισία της ύπαρξής σου.

*

Όπου κι αν πήγα βρήκα πως ένας
ψυχαναλυτής είχε πάει πριν από μένα.
Αφιερωμένο.

*

Ποίηση είναι αυτό που μένει μετα τις μαλακίες
που λέει γι αυτήν ο καθένας μας.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου