Υπάρχει ένας ποιητής που παίζουμε στο ίδιο πιάνο, μα εκείνος παίζει τέσσερα πλήκτρα κι εγώ εξήντα τέσσερα. Δοκίμασε να το αντέξει το γεγονός, μέχρι και συγγνωστή λογοκλοπή έκανε ο μαύρος, αλλά τα πλήκτρα του δεν αυξάνονται. Αυτή η πίεση τον εξαρθρώνει ηθικά γιατί ξέρει πως κάποια μέρα όπως ο Μότσαρτ θα αρχίσω να ρουφάω το αίμα της ποιήσής του με το καλαμάκι και θα του τα κάνω όλα να φαίνονται δευτεράντζες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου