Ξενοδοχείον Ήλιος

Επειδή ξέρω οι λογοτεχνικές, φιλίες κατ΄ευφημισμόν,
πέφτουν ανάμεσα στην πρώτη και τη δεύτερη έκδοση
σ' αυτό το ιπποδρόμιο του τίποτα
είχε μια νοσταλγία μέλλοντος το μεσημέρι εκείνο
στο μαγαζί του ό, τι πάρετε ένα ευρώ
στον αφρικάνο που πουλούσε ωραίες κοιμωμένες
σε μια Θεσσαλονίκη που δεν είναι πια των ποιητών
ένα δωμάτιο ο καθένας και φαντάσματα συνωστισμός
μπροστά Εγνατία κι αποθήκες πίσω στον ακάλυπτο
και ποιηταί και πεζογράφοι κι άλλοι ματαιόσπουδοι
καινούρια σάρκα παλαιών επικηδείων...
Πόση μυθοπλασία ν' αντέξει ένα φτηνό ξενοδοχείο
με καθαρά σεντόνια από λευκό χαρτί
και τόσες αμαρτίες πλυμμένες στο σιφώνι από το μπάνιο
κι ωστόσο ήξερα πως συγκυρία είναι θα περάσει
και θα τ' αφήσουμε ελεύθερο και για άλλους ύπνους
και διαθέσιμο για ένα ποίημα σαν αυτό
από επερχόμενα ερείπια μιας στιγμής
σε ματαιοδοξίες που τις λέμε κατ' ευφημισμόν φιλίες, .

Απαγορεύεται η αναδημοσίευση