Ο φίλος μου ο Σωτήρης Παστάκας, έγραψε ένα ποίημα με τίτλο Κηφισιά, όπου χρησιμοποιεί κατά κόρον στίχους μου, διότι ο άνθρωπος αναγνωρίζει έργω την ποιητική μου ανωτερότητα και δίνει φανερή μορφή σ’ αυτή την αμφιθυμία αγάπης μίσους που νιώθει απέναντί μου. Τουλάχιστον είναι πιο ειλικρινής από ενίους φίλους άλλων χώρων. Το ποίημα θα το δημοσιεύσω εν καιρώ ως έργον αυτού που διαθέτει την πλεοψηφία των στίχων κάνοντας και τις σχετικές βελτιώσεις των αρμών που χρησιμοποίησε ο μιμητής μου. Δεν είναι κακό να καταθέτουμε μαρτυρίες γι αυτό που μας πονάει. Αν ήταν στο χέρι μου θα του χάριζα λίγο από αυτό που δεν έχει. Αλλά τα χαρίσματα είναι ζητήματα ήθους και αυτός παρασυρμένος από το επίπεδο ήθος της εποχής αδυνατεί να ανέλθει εκεί από όπου αντιγράφει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου