Όταν αποφασίζουν οι μάνατζερ του πολιτισμού το πράγμα αποκτά πανευρωπαϊκή ομοιομορφία. Στον εδώ μετριότατο αναυθεντικό ποιητή που προβάλλεται αντιστοιχούν ποιητές αναυθεντικοί και μέτριοι από κάθε χώρα, οι οποίοι και αλληλοαναγνωρίζονται. Γι αυτό υπάρχει η ανάγκη να κάνουμε ένα διαχωρισμό σε ποιητές της έξωθεν καλής μαρτυρίας και σε ποιητές κειμένου. Οι πρώτοι είναι οι συμβατοί στους μηχανισμούς δημοσιότητας, οι δεύτεροι συμβατοί με την ουσία της τέχνης της ποιήσεως. Δεν θα βρούμε αληθινούς ποιητές στις βιτρίνες των βιβλιοπωλείων παρά μονάχα καταχρηστικά και από τύχη. Γι αυτό αν θέλουμε να μεταφράσουμε ή να επικοινωνήσουμε με έναν αληθινό νέο ποιητή, υπάρχουν και τέτοιοι, θα πρέπει να μπούμε στον κόπο της αναζήτησης ιδίοις όμμασιν και επί των κειμένων, για να παρακάμψουμε την οργανωμένη φενάκη που καλύπτει την επιφάνεια. Και εννοείται η ψαλίδα αναγνωρισμένης και αληθινής ποίησης δεν είναι ίδια για κάθε χώρα, αλλά υπάρχουν κάποια στοιχεία αναγνώρισης της αναυθεντικότητας: Πρώτα πρώτα η κατευθυνόμενη από τα Ινστιτούτα Πολιτισμού ποίηση, δεύτερον η αποδεκτή σε μεγάλες εκθέσεις βιβλίου, τρίτον η πανεπιστημιακά προτεινόμενη ως καινούρια ποίηση. Έτσι θα καταφέρουν οι νόες οι ικανοί να προσεγγίσουν την σήμερα γραφόμενη ποίηση, μην περιμένοντας το χρόνο να βυθίσει στη λήθη τη φενακισμένη και προβαλλόμενη με την έξωθεν καλή μαρτυρία του παρόντος. Είπαμε, οι νόες οι ικανοί κι όχι τα τσουτσέκια που θέλουν να εκθλίψουν δύναμη και από της μάνας τους το γάλα. Προσκυνώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου