Εμείς οι ποιητές με τα ευγενή αισθήματα
με τις ρητορικές τις εξεγερτικές
τσογλαναρία που φτύνει τον τοίχο της Μητέρας
για την εν γένει αδικία στον κόσμο,γράφουμε...
Κι οι άλλοι, οι αγριορωμιοί γράφουν κι αυτοί:
βιασμούς σε στρατόπεδα προσφύγων
νυχτερινά τσαίρια στο Πεδίον Άρεως, ξύλο,
και φτυσιμό σε απόμερα λεωφορεία
κι ότι άλλο άγριο μπορεί να βάλει ο νους.
Η Ιστορία παίζεται στα Αστυνομικά Τμήματα
μα που να βρούμε πρόσβαση, οι ποιητές εμείς;
Κι όταν αργότερα, και αν, τα θύματα
βρούνε μια κάποια πρόσβαση στο λόγο
θα τον δεχτούμε, οι ποιητές εμείς, με ευγενή αισθήματα
και με ρητορικές μας εξεγερτικές και άκαιρες.
Γιατί η Ιστορία παίζεται στα Αστυνομικά Τμήματα
και το παρόν τους έχει μια πυκνή σιωπή
δεν έχει δόξα εκεί να βρούμε πρόσβαση.
Σάββατο 17 Μαρτίου 2018
Προσβάσεις
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου