Ακούστε με, Κύριε, έχω τα μέλη θλιμμένα.
Με τη Γαλλική Επανάσταση σιγά σιγά πεθαίνουν
οι λιγοστοί μου φίλοι. Κοιτάξτε με, έχω διατρέξει
τις χώρες του κόσμου, τις φυλακές του κόσμου,
τα στρώματα, τους κήπους, της θάλασσες, τα μοναστήρια,
και είδα πως δεν δέχονται την καλή μου θέληση.
Υπήρξα αββάς ανάμεσα στα τείχη της Ρώμης κι ήταν όμορφο
να είμαι στρατιώτης στις φλογισμένες νύχτες στους Κορφούς.
Κάποιες φορές έχω γρατζουνίσει λιγάκι το βιολί
κι εσείς γνωρίζετε, Κύριε, πως τρέμει η Βενετία
με τη μουσική και φλέγονται τα νησιά και οι τρούλοι.
Ακούστε με, Κύριε, απ' τη Μαδρίτη ως τη Μόσχα
ταξίδεψα ματαίως, με κυνηγούν οι λύκοι
της Ιεράς Εξέτασης, σέρνω έναν τυφώνα από γλώσσες
πίσω μου, από γλώσσες όλο δηλητήριο.
Κι εγώ μονάχα θέλω να σώσω την καθαρότητά μου,
να χαμογελώ στο φως κάθε καινούριας μέρας,
να δείχνω το σταθερή μου φρίκη σ' όλα όσα πεθαίνουν.
Κύριε, εδώ θα μείνω στην βιβλιοθήκη σας,
θα μεταφράζω Όμηρο, θα γράφω για τις μέρες μου τις περασμένες,
θα ονειρεύομαι με τα σεράγια τα γαλάζια της Κωνσταντινούπολης.
Μετ. Β. Λ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου