Βόρτεξ

στο Χρίστο Αγγελακόπουλο
...αυτό το θα θα θα θα της καύλας, το γραπτό στρηπ τηζ, η διάφυλη σχέση δεν υπάρχει, δεν μπαίνει σε αυτόματο πιλότο του περιοδικού κλικ η αγάπη, κοίτα αυτόν που λέει ότι θα σε σκίσει να το εννοεί συμβολικώς γιατί αλλιώς θα σε σκίσει πραγματικώς κι θα σε βάλει στην κατάψυξη... ο πόθος ορέγεται τα χείλη των οπών, συμπεριλαμβάνονται και τα βλέφαρα, και μαζί με το βυζάκι σου συγκατοικεί άκουσον άκουσον το κόπρανο και το βλέμμα, δεν είναι το σώμα σου στον καθρέφτη αυτό που σε κομματιάζω ως σώμα... κραγιόν στις θηλές και στις πηγές των αιμορροίδων, ο Ρενουάρ που απλώνει χρώμα με το πέος του, το γαιδουροτόμαρο του Μπαλζάκ που σε κάθε εκπλήρωση φαντασίωσης μικραίνει, εκεί που πας να κατοικήσεις τα λογάκια σου υπάρχει συνωστισμός σβησμένων γυναικείων ηφαιστείων, η τελευταία υπόσχεση είναι μια αθωότητα για σπάσιμο για εκμαυλισμό σε πολλαπλούς οργασμούς, να σε γαμήσω σαν δεκαπεντασύλλαβο... τα καλά κυλοτάκια πέφτουν με ψαλίδι μωρό μου, και οι μεγάλες ερωμένες δεν γράφουν, γράφονται...